Γιατί οι άνθρωποι μένουμε στη ζώνη άνεσής μας και εμμένουμε σε παλιές πεποιθήσεις και συμπεριφορές, ακόμα και όταν αυτά τα μοτίβα δεν μας εξυπηρετούν πια; Γιατί συνεχίζουμε να προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο σε καταστάσεις όπου η πίεση είναι σαν να πατάμε το γκάζι όταν η μηχανή του αυτοκινήτου είναι σβηστή;
Τι θα γινόταν αν, αντιθέτως, οι άνθρωποι αναγνώριζαν την αξία της αυτοαποδοχής και την αξία της παραίτησης από μια κατάσταση; Τι θα γινόταν αν παίζαμε με μια κατάσταση αντί να παλεύουμε με αυτή, δηλαδή να αποδεχτούμε την πραγματικότητα ως έχει; Ίσως περιοριζόμαστε από την κοινή λογική, η οποία συχνά προέρχεται από τις οικογενειακές ή τις κοινωνικές νόρμες.
Τι θα γινόταν αν, αντιθέτως, οι άνθρωποι αναγνώριζαν την αξία της αυτοαποδοχής και την αξία της παραίτησης από μια κατάσταση; Τι θα γινόταν αν παίζαμε με μια κατάσταση αντί να παλεύουμε με αυτή, δηλαδή να αποδεχτούμε την πραγματικότητα ως έχει; Ίσως περιοριζόμαστε από την κοινή λογική, η οποία συχνά προέρχεται από τις οικογενειακές ή τις κοινωνικές νόρμες.