Πριν κάνουμε τον παρακάτω σύντομο προλογισμό του κειμένου του φίλου μας Σπύρου Δ. Ζαβογιάννη, το διαβάσαμε προσεκτικά και μιλήσαμε μαζί του.
Ο Σπύρος Ζαβογιάννης, ένας απλός λαϊκός άνθρωπος, ιστοριοδίφης εδώ και πολλά χρόνια, ο οποίος δηλώνει ότι δεν διεκδικεί τον τίτλο του ειδικού, με τον μοναδικό και ξεχωριστό τρόπο έκφρασης που διαθέτει, γράφει και περιγράφει πολύ εκφραστικά και γλαφυρά, καταφέρνοντας με ένα τρόπο μαγικό να σε μεταφέρει στην εποχή για την οποία αναφέρεται.
Ακολουθεί τις νόρμες της μυθοπλασίας, προσπαθώντας να αναπαραστήσει και να πλησιάσει την πραγματικότητα του θέματος το οποίο εξιστορεί.
Ακάθεκτος και με ένα μοναδικό πάθος και με μία αξιοθαύμαστη ενέργεια, συνεχίζει την όλη του συγγραφική προσπάθεια εδώ και πάρα πολλά χρόνια, επιθυμόντας κάθε φορά να µας παρουσιάσει και κάποιο διαφορετικό θέμα, το οποίο εμπεριέχει πάντα ένα προβληματισμό. Αυτή την φορά θέλησε να αναφερθεί στην διαχρονική παρουσία της γυναίκας και στην εν γένει προσφορά της στους εδώ ζώντες Ακαρνανικούς πληθυσμούς, από τα πρώτα χρόνια που δηλώνουν παρουσία σε τούτα τα χώματα της περιοχής της Αλυζίας, κι αυτό φυσικά τραβάει σε απύθμενο βάθος χρόνου όπως χαρακτηριστικά µας δήλωσε.
Η γυναίκα είναι ο θεµατοφύλακας των παντοδαπών παραδόσεων, αυτή τις διατηρεί κατά κύριο λόγο, τις εμπλουτίζει, τις αναπαράγει και τις καθιστά ένα πολύτιμο εργαλείο στην καθημερινή πρακτική. Ένα πολύτιμο κεφάλαιο πείρας και πρακτικής φιλοσοφικής γνώσης.
Όπως μας ανέφερε, αυτή η εργασία καλύπτει ένα άλλο κενό στην πολυσέλιδη εργασία του “Διαχρονική προβληματική του ανθρώπου”, δίνεται όμως σε περίληψη και δεν απηχεί ακριβώς την σκοπιμότητα για την οποία έχει γραφεί. Είναι πολυσέλιδη μελέτη ολοκληρωμένη όπως μας ανέφερε.
Έχουμε λοιπόν την χαρά και την τιμή να δημοσιεύσουμε το σχετικό άρθρο στο Blog μας και θεωρούμε ότι κρίνεται άξιο να αναγνωστεί. Προσδοκούμε να έχουμε την περαιτέρω συνεργασία του και τον ευχαριστούμε πολύ.
Του Σπύρου Δ. Ζαβογιάννη.
Θέμα: ‘’Η διαχρονική παρουσία της γυναίκας, στην ζωή των εδώ διαβιούντων Ακαρνανικών πληθυσμών, από τα πανάρχαια χρόνια και αυτή την προσφορά του γυναικείου κόσμου στην αιώνια πόλη της Αλυζίας’’. Κρίνεται μοναδική η προσφορά της και η όλη προσπάθειά της. Μια ιστορική και λαογραφική προσέγγιση.
Θα ήταν αδιανόητο να θεωρήσουμε την όλη προσφορά της γυναίκας και την εν γένει προσπάθεια της ξέχωρα από την καθόλου προσφορά της οικογένειας από τα πανάρχαια χρόνια. Η Ακαρνανική οικογένεια όπως και κάθε άλλη από τους γειτονικούς πληθυσμούς, είναι όντως πανάρχαια η παρουσία της κι αυτό δηλώνει και τονίζει ακριβώς την διαχρονική προσφορά της. Η γυναίκα προσέφερε τον συναισθηματικό της κόσμο στην οικοδόμηση του πολιτισμού.