Κατωσέντονο έγινε το μαλακό της χώμα μαξιλάρι τα δυο της ροζιασμένα χέρια!


Κάματος
Στης γης το φιλόξενο κρεβάτι
αποκαμωμένη έγειρε να κοιμηθεί!
Αμέσως έκλεισε το κουρασμένο μάτι
ο Μορφέας αγκάλη του θα τη δεχθεί !

Έστρωσε η γη το ανατομικό της στρώμα
σκληροδουλεμένο χειμώνες,καλοκαίρια!
Κατωσέντονο έγινε το μαλακό της χώμα
μαξιλάρι τα δυο της ροζιασμένα χέρια!

Ο ήλιος που ζωή στην πλάση δίνει
τη ζεστασιά επάνω της θ’ απλώσει!
Αραχνοΰφαντο πανωσέντονο θα γίνει
το ταλαιπωρημένο σώμα μην κρυώσει!

Γρύλοι και τζιτζίκια περιτριγυρίζουν
δροσερό αεράκι το πρόσωπο χαϊδεύει!
Με άσματα απαλά τη σιγονανουρίζουν
παραδομένο το κορμί διόλου δε σαλεύει!

Μόλις το σούρουπο πέπλο σκιάς θα ρίξει
καρδερίνες,αηδόνια,θα την αργοξυπνήσουν!
Τα ηλιοκαμένα μάτια νωχελικά όταν ανοίξει
γύρω της μελωδικά θα γλυκοτραγουδήσουν!
Αθανάσιος Δημάκης

Το άρθρο Κατωσέντονο έγινε το μαλακό της χώμα μαξιλάρι τα δυο της ροζιασμένα χέρια! εμφανίστηκε πρώτα στο XIROMERO PRESS – XIROMEROPRESS.GR.